وکالت

• وکالت عقدی است که به موجب آن، یکی از طرفین، طرف دیگر را برای انجام امری نایب خود می نماید. (ماده 656 ق–م)

• تحقق وکالت منوط به قبول وکیل است.

• وکالت یکی از عقود جایز است، چونکه قانونگذار به هر یک از وکیل و موکل، اجازه بر هم زدن آن را داده است. (ماده 678 ق–م)

وکالت به یکی از طرق ذیل باطل یا منفسخ یا مرتفع می گردد.

• در صورت فوت و جنون و سفه وکیل یا موکل، وکالت باطل می شود. و از این جهت فرقی میان عقد وکالت بلاعزل با عقد وکالت ساده وجود ندارد.

• اگر متعلق وکالت از بین برود در اینصورت وکالت منفسخ می شود.

• عزل وکیل بوسیله موکل و استعفای وکیل از سمت وکالت، موجب می شوند که عقد وکالت مرتفع گردد.

وکالت ممکن است مطلق یا مقید باشد. در صورتیکه وکالت مطلق باشد فقط مربوط به اداره کردن اموال موکل خواهد بود.