اجاره

اجاره عقدی است که به موجب آن، مستأجر، مالک منافع عین مستأجره می شود.... (ماده 466 ق – م )

مدت اجاره از روزی شروع می شود که بین طرفین مقرر شده است و اگر در عقد اجاره ابتدای مدت ذکر نشده باشد از وقت عقد محسوب است. (ماده 469 ق – م )

عقد اجاره مقید به زمان و مدت است. چنانچه مدت اجاره بطور دائم یا براساس طول عمر تعیین شود یا اصلاً مدت تعیین و قید نشود. اجاره باطل است.

عقد اجاره بواسطه تلف شدن عین مستأجره از تاریخ تلف باطل می شود و نسبت به تخلف  از شرایطی که بین مؤجر و مستأجر مقرر است خیار فسخ از تاریخ تخلف ثابت می گردد. (ماده 496 ق – م )

در صورتیکه مستأجر نسبت به عین مستأجره تعدی یا تفریط نماید ضامن است .

مؤجر لزوماً باید مالک منافع باشد ولی ممکن است مالک عین مستأجره نباشد.

اجاره دادن عین مستأجره مشاعی منوط به اذن و اجازه شرکای مشاعی دیگر است و هرگونه تصرفات در مال مشاعی بدون اذن و اجازه سایر شرکاء مشاعی ضمان آور است.

اجاره مال کلی صحیح است و در صورت بروز اختلاف این مؤجر است که مصداق خارجی مال کلی را تعیین می کند.

در صورت انقضای مدت اجاره چنانچه مستأجر بدون اذن مؤجر عین مستأجره را درتصرف خود نگهدارد درحکم غاصب خواهد بود و با مطالبه مؤجر به پرداخت اجرت المثل محکوم خواهد شد حتی اگر از عین مستأجره استفاده نکرده باشد.